-
1 trafić
глаг.• бить• колотить• попасть• ударить• ударять* * *trafi|ć\trafićony сов. 1. попасть;\trafić do celu попасть в цель; \trafić na imieniny попасть на именины; \trafić na ślad напасть на след; \trafić w sedno попасть в (самую) точку; \trafić w próżnię не найти отклика (отзыва);
\trafić do czyichś rąk попасть в чьй-л. руки, достаться кому-л.;2. na kogo-co наткнуться на кого-что, встретить кого-что;\trafić
па kolegę встретить товарища; \trafić na opór встретить сопротивление;3. (przydarzyć się) постичь, постигнуть (случиться с кем-л.);● \trafić do serca вызвать отклик в сердце (душе);
\trafić do przekonania komuś убедить кого-л.;na chybił \trafićł наугад
* * *trafiony сов.1) попа́стьtrafić do celu — попа́сть в цель
trafić na imieniny — попа́сть на имени́ны
trafić na ślad — напа́сть на след
trafić w sedno — попа́сть в (са́мую) то́чку
trafić w próżnię — не найти́ о́тклика (о́тзыва)
trafić do czyichś rąk — попа́сть в чьи́-л. ру́ки, доста́ться кому́-л.
trafić na kolegę — встре́тить това́рища
trafić na opór — встре́тить сопротивле́ние
3) ( przydarzyć się) пости́чь, пости́гнуть (случиться с кем-л.)•- trafić do przekonania komuś
- na chybił trafił -
2 trop
сущ.• дорога• колея• путь• след• троп* * *1) (ślad) след2) jęz. trop лингв. троп* * *♂, Р. \tropu след;wpaść (trafić) na \trop напасть на след;
● iść (podążać) w \trop (w \tropy) za kimś идти (следовать) по пятам за кем-л.; идти по чьйм-л. следам;zbić z \tropu а) озадачить, сбить с толку, смутить;
б) уст. сбить со следа+* * *м, Р tropu- podążać w tropy za kimśSyn: -
3 natrafić
глаг.• встретить• набрести• найти• натолкнуть• натолкнуться* * *сов. na kogo-co встретиться с кем-чем, наткнуться на кого-что; напасть на что;\natrafić па ślad напасть на след; \natrafić na przeszkody встретить (натолкнуться на) препятствия
+ napotkać, trafić, natknąć się* * *сов. na kogo-coвстре́титься с кем-чем, наткну́ться на кого-что; напа́сть на чтоnatrafić na ślad — напа́сть на след
natrafić na przeszkody — встре́тить (натолкну́ться на) препя́тствия
Syn:
См. также в других словарях:
ślad — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. śladzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odciśnięty w podłożu, odbity na jakiejś powierzchni zarys czegoś, najczęściej buta, stopy, łapy, opony itp.; trop, odcisk : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
trop — I m IV, D. u, Ms. troppie; lm M. y «odbicie stopy zwierzęcia na ziemi lub śniegu; ślad» Świeży trop. Trop zajęczy. Trop wilka, jelenia. ∆ łow. Trop gonny «trop zwierzęcia w biegu, pomykającego, galopującego» ◊ Być na tropie (czegoś, czyimś);… … Słownik języka polskiego
być na tropie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś, kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć jakieś dowody czegoś, wiadomości o kimś, o czymś poszukiwanym; trafić na ślad kogoś, czegoś, tropić, śledzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być na tropie zagadki kryminalnej, sensacji, odkrycia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… … Słownik języka polskiego
